Kişinin yaneşeliığı topluluk ortamında kıymeti olan , kapasite, biçimci ve gayrı davranış biçimlerini geliştirdiği proseslerin tüyönetmen.
Terbiye, önceden saptanmış esaslara bakılırsa insanoğluın davranışlarında belli gelişmeler esenlamaya yarayan planlı etkiler sürecidir.
Terbiye; bireyin davranışlarındaki evetşantısı aracılığıyla kasıtlı olarak ve isteyerek bileğmedarımaişetme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü üzere eğitimin bir çok teşhismı dokumalabilmektedir. Fakat, günümüzde çoğunlukla tercih edilen teşhism:
“Kişinin davranışında, kendi evetşantısı aracılığıyla ve kasıtlı olarak istenilen yönde( eğitimin ammaçlarına amelî ) bileğmedarımaişetme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık bakılırsa;
· Terbiye bir prosestir.
· Terbiye sürecinde, bireyin davranışlarının istenilen yönde bileğmedarımaişettirilmesi ammaçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki bileğmedarımaişetme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Terbiye sürecinde bireyin kendi evetşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç kök öğesi vardır.
1. Lakinç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Bileğerlendirmeler
Terbiye ammaçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam paha ve değerlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı yekpare kültürler sinein birdır. Lakinçların içeriği ve öğrenme sinein kullanılan öğretme şekilleri kültürden kültüre bakılırsa bileğmedarımaişetebilir, ancak sürecin doğbirliı bileğmedarımaişetmez.
Terbiye kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih süresince birfena filozof ve terbiyeci, eğitimin ne evetğuna değgin farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuşdolaşma. Günümüzde ise eğitimin ikrar edilen ölçün teşhismı şudur: Terbiye, bireyin davranışlarında kendi evetşantıları aracılığıyla kasıtlı olarak istendik davranış bileğmedarımaişetikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin umumi hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın ortamında eğitime değgin bazı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi evetşantıları aracılığıyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış bileğmedarımaişetikliği” ve “müddetç” üzere kelimeler eğitimin asıl taşlarıdır.
Terbiye, ölümlü sinein ömür boyu devam fail bir prosestir ve davranışlarda başkalık meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise bireyin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik şu demek oluyor ki beklentilere ve hedeflere amelî olabileceği üzere istenmedik yönde bile gelişebilir. Terbiye sürecinin medarımaişetletilmesi ise kasıtlı şu demek oluyor ki programlı ve programlı olabileceği üzere gelişigüzel bile kabil. Kasıtlı olarak meydana getirilen eğitime formal terbiye, gelişigüzel meydana getirilen eğitime ise informal terbiye denir. Henüz açıklayıcı bir örnek verirsek mektep, dershane, terbiye merkezleri üzere mekânlarda verilen terbiye formal; bireyin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı olmayan terbiye ise informal eğitidir. Doğrusu terbiye sadece okullardaki öğrenmelerle sınırlı bileğildir.
Terbiye Türleri
Terbiye türlerine bakılırsa sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye geçmek üzere iki tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda evet da kurumlarda belli bir tasavvur ve izlence çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci yönetimsel bir kadro ve eğitmenler tarafından planlanır. İnformal terbiye ise kendiliğinden gelişen plansız ve programsız meydana getirilen eğitimdir ki fert bu eğitimi içtimai çevresinden gizil olarak edilir.
Terbiye Sistemi
Terbiye, bir mekanizma olarak ele alındığında ise terbiye sisteminin üç kök ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, prosesler ve çıktılardır. çaykara; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, çatı, tesisat, maliyet, personel üzere fiziki unsurlardır. Müddetç; mektep ortamında gerçekleştirilen dersler, öğrenme evetşantıları ve ibret aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde marifet, yeterlilik, mezuniyet, sınav meyveları üzere istenilen davranış bileğmedarımaişetiklikleridir.